Poepluiers, autoavonturen en de start met werken - Reisverslag uit Nacka, Zweden van Rosaly Doorn - WaarBenJij.nu Poepluiers, autoavonturen en de start met werken - Reisverslag uit Nacka, Zweden van Rosaly Doorn - WaarBenJij.nu

Poepluiers, autoavonturen en de start met werken

Blijf op de hoogte en volg Rosaly

11 Augustus 2013 | Zweden, Nacka

Hi lieve allemaal,
Ik ben alweer 5 weekjes weg van huis en het bevalt nog steeds allemaal prima. Toen we twee weken geleden terug kwamen van vakantie, ben ik voor het eerst alleen de stad in geweest met de bus en metro. Caroline liet me eerst even zien hoe ik bij m’n school moet komen en daarna ging ik zelf de stad verkennen. Het was extreem mooi weer en eigenlijk veel te warm om in de stad te zijn, dus ging ik even toeristisch wat foto’s maken en daarna naar het Fotografiska (fotografiemuseum). Toen ik rond 7 uur thuis kwam, wilde Caroline me al bijna in paniek op gaan bellen omdat ze dacht dat ik verdwaald was en niet meer thuis kon komen, omdat ik zo lang weg bleef..

In de week erna heeft Daniel een schema gemaakt met wat ik moet gaan doen, om alvast een beetje aan het ritme te wennen voordat de kinderen allemaal weer naar school gaan. Tussen 8 en half 9 sta ik op, dan moet ik ontbijt regelen voor de kids (maar dat doen ze vaak ook nog zelf) en dan maak ik even de bedden op. Daarna ben ik eigenlijk vrij om te doen wat ik wil, maar dat is nu voornamelijk een beetje met de kinderen spelen. In de middag help ik even met het maken of opruimen van de lunch, en in de avond hetzelfde met het eten. Caroline en Daniel laten me steeds vaker alleen met de kinderen, zodat ze daar ook een beetje aan wennen. In het begin was het vooral huilen en gillen, omdat ze echt heel erg op hun ouders (en dan vooral hun moeder) gericht zijn, maar het gaat steeds beter. Vast ook omdat ik nog geen Zweeds kan, ik hoef in de avond alleen te zeggen; good night. En dan gaan ze meteen braaf slapen. Want ja, ik versta het toch niet als ze niet willen, dus dat proberen ze dan ook niet.
Als Caroline eventjes naar Nacka Forum (het winkelcentrum) moet, vraagt ze eigenlijk altijd; rosa, do you want sushi? Helemaal fijn dus, er wordt goed voor me gezorgd . Het weer begint langzaam wat minder goed te worden, er is nog wel veel zon maar het waait redelijk vervelend de afgelopen twee weken. Het ergste van alles zijn de poepluiers van Franka, die baby poept echt als een meeuw. Net als Morris trouwens, elke keer als ze wat eten komt het er meteen weer uit, met een geur (vooral bij Franka) waarvan je bijna neervalt. Te ranzig voor woorden.

Afgelopen week was wat zwaarder. De kinderen worden steeds vroeger wakker, dus ook ik moet vroeger opstaan om ontbijt te regelen. Maandag ging Caroline lunchen met vriendinnen, dus ik moest even op de kinderen passen. Mio was bij een vriendje, Stella en Morris waren aan het spelen bij de buren en Franka lag lekker te slapen. Maar helaas, aan dit rustige niks doen kwam een eind toen Morris ineens thuis kwam omdat hij z’n hele broek vol had gepoept met diarree. Caroline kwam even later thuis, en moest naar de videotheek. Ze nam Franka en Morris mee, maar die waren alleen maar aan het gillen en huilen dus ze bracht ze terug, maar Morris was inmiddels in slaap gevallen dus ik had alleen Franka. Normaal als ze weer thuis is, is ze helemaal blij. Maar nu heeft ze een uur lang constant keihard liggen huilen, en Caroline stond in de file dus die kon ook niks. Uiteindelijk heb ik een uur lang rondjes gelopen, en is Franka in m’n armen in slaap gevallen. VERMOEIEND!
Dinsdag was ik weer alleen met alle kinderen. Franka ging lekker slapen, en de jongens gingen gamen (ja, die zijn echt enorm verslaafd). Stella vond het helemaal geweldig dat ze eindelijk iemand had met lang haar, aangezien Caroline kort haar heeft. Ze heeft dus de hele ochtend m’n haar zitten vlechten en er leuk mee zitten spelen.
Woensdag was weer hilarisch. Caroline zou uit lunchen gaan, dus het plan was dat ik de auto zou pakken, alle kinderen mee zou nemen en naar een skatepark zou gaan. Omdat ik de weg niet wist, zou Caroline voor me uit rijden, dan gingen we eerst even naar de mac donalds en daarna door naar het skatepark. Nou, hup voor het eerst zonder volwassene naast me de auto in, meteen met 5 kinderen op de achterbank. Toen we de ‘snelweg’ op moesten, kon ik niet meteen na Caroline invoegen dus ik kwam achter twee vrachtwagens terecht. Dat ging even goed, tot ik ineens Caroline ergens beneden op de afslag zag rijden terwijl ik nog gewoon fijn op de snelweg reed. OEPS. De kinderen in paniek omdat ze hun moeder niet meer voor zich zagen rijden, maar ik nam de volgende afslag en zag even later Caroline weer rijden. We stopten even bij de supermarkt, waar Caroline meteen uitstapte, keihard begon te lachen en zei; oh my god i really didn’t knew what to do when i lost you!!!! Na even een lachmomentje reden we door naar de mac, waar ik de auto even zou parkeren en Caroline door de drive zou gaan. Maar natuurlijk; nergens was plek. Uiteindelijk 3 rondjes gereden door de macdrive en illegaal staan doen waardoor er helemaal niemand meer langs kon. Oef, moet toch nog wel even wennen aan die grote auto, haha. Bij de mac maar besloten dat we niet meer naar het skatepark gingen, het regende veel te hard dus ik reed door naar huis.
De dagen erna vrij weinig gedaan. Ik ben een paar keer gaan hardlopen, wat erg mooi is hier. Een aantal reeën gezien, en er is een mooi pad door het bos langs een paar meren, best eng hoe stil het hier kan zijn af en toe.
Gister was er zomerfeest. Caroline was al dagen in de stress over haar outfit, het eten en de kinderen. Ik ben met de kinderen in het huis van de buren gaan zitten, samen met de oude oppas, Petra. Heel aardig meisje. Na wat gedoe kregen we ze in bed, en ging Petra rond half 10 weer weg. Op het terras stond een grote partytent, er was eten en extreem veel drank. Op de oprit stonden alleen maar mooie auto’s en sportwagens, en er liepen alleen maar vrouwen in mooie jurken op hoge hakken en patserige mannen rond. Best grappig om te zien. Het plan was dat de kinderen en ik gingen slapen tot het feest af was gelopen, en dan zouden Caroline en Daniel ons op komen halen om gewoon thuis verder te slapen. Een beetje jammer dat Franka de hele nacht heeft liggen huilen, en ik dus pas om half 5 vanochtend in m’n bed lag, en dan ook nog is om 8 uur weer naast m’n bed stond om ontbijt te regelen, zodat Caroline en Daniel uit konden slapen.. Super vermoeiend, dus daarnet nog eventjes bij kunnen slapen. Het feest was erg geslaagd volgens C&D, er waren salsadanseressen, alle drank was op en ze waren weer enorm blij met me dat ik voor de kids kon zorgen en dat zij uit konden slapen; ‘oh rosa, you’re an angel, seriously!!’.

  • 11 Augustus 2013 - 16:20

    Angelique Van Doorn-Franke:

    Lieverd, wat een heerlijk verhaal weer! Fijn dat ze zo goed voor je zorgen. Wel stil hier zonder jou, maar we redden het wel hoor ;-)
    Dikke kus en we schrijven xxxx mama

  • 13 Augustus 2013 - 12:18

    Trix V.d Dool:

    Ha kleindochter,
    Trots ben ik op jouw initiatieven en ik weet zeker dat je het steeds gemakkelijker gaat vinden als je ook de taal wat kunt beheersen, dan is het contact met de kinderen ook gemakkelijker.
    Stoer van je hoor!!!
    ik blijf je ervaringen volgen.
    kus van oma

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Rosaly

Actief sinds 03 Juli 2013
Verslag gelezen: 429
Totaal aantal bezoekers 7326

Voorgaande reizen:

07 Juli 2013 - 31 Juli 2014

Een tussenjaar in Zweden.

Landen bezocht: